Αρθρική και σπονδυλική αστάθεια

Η αρθρική αστάθεια και κατ' επέκταση στην σπονδυλική στήλη, η σπονδυλική αστάθεια, είναι η ανικανότητα των αρθρώσεων να διατηρηθούν στην ουδέτερη θέση. Αυτό μπορεί να οφείλετεται σε:

1. Έλλειμα ιδιοδεκτικότητας, πχ. λόγω τραυματισμού

2. Νευρομυικό έλλειμα

3. Έλλειμα δύναμης και αντοχής στους σταθεροποιητές μυς

4. Χαλαρούς συνδέσμους και άρθρικό θύλακα

Τα συμπτώματα μπορούν να είναι:

1. Πόνος, που ποικίλει ως προς την ένταση και τη συμπεριφορά και πόνος που δεν αντιμετωπίζεται με τις παραδοσιακές θεραπείες

2. Αρθρική δυσλειτουργία και δυσλειτουργία του μεσοσπονδυλίου δίσκου

3. Κρηγμοί από τις αρθρώσεις

4. Συμπτώματα σε περισσότερες από μια αρθρώσεις

Η αρθρική αστάθεια μπορεί να προκληθεί από:

1. Τραυματισμό ή βλάβη

2. Σπονδυλική ή αρθρική εκφύλιση

3. Συνδεσμική χαλαρότητα ή χαλαρότητα αρθρικού θύλακα πχ. εκ γεννετής

4. Κακή στάση

5. Μυική ανισοροπία.

6. Μονόπλευρη προπόνηση

Κάποιοι θεραπευτικοί κανόνες-κλειδιά για την αντιμετώπιση της αστάθειας είναι:

1. Περπάτημα με αιώρηση των χεριών, με σωστή θέση κορμού, τουλάχιστον 20 λεπτά την ημέρα

2. Σωστη θέση κορμου στις διάφορες δραστηριότες όπως κάθισμα, ορθοστάτηση, ανύψωση αντικειμένων κ.α.

3. Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και ισορροπίας, όπως με τη χρήση ειδικής σανίδας ισορροπίας. Οι ασκήσεις πρέπει να αφορούν την άρθρωση που έχει την αστάθεια, αλλά και τις γειτονικές της αρθρώσεις. Στα τελευταία στάδια επανεκπαίδευσης θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν όλο το σώμα και να αφορούν δραστηριότητες ή ασκήσεις αθλήματος προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες και τα ενδιαφέροντα του κάθε ατόμου.